Φυσικοθεραπεία

Η Φυσικοθεραπεία αφορά τη θεραπευτική εκείνη αγωγή κατά την οποία ο ειδικός Φυσικοθεραπευτής εφαρμόζει μια πλειάδα από φυσικά μέσα (ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, φως, κλπ) και φυσικούς τρόπους (όπως τη μηχανική χειροπρακτική διόρθωση του ανθρώπινου σώματος) προκειμένου να αποκατασταθεί η υγεία του ανθρώπου. 

Η Τέχνη της Φυσικοθεραπείας έχει ένα ευρύ πεδίο ιατρικών εφαρμογών όπως στην Ορθοπεδική, Νευρολογία, Γενική Χειρουργική, Νευροχειρουργική, Καρδιοχειρουργική, Παιδιατρική, Πνευμονολογία, Παιδιατρική, Ουρολογία κ.λπ. Παρότι σε μείζονα βαθμό η Φυσικοθεραπεία εφαρμόζεται σε παθολογικές καταστάσεις, όλο και περισσότερο διαφαίνεται ο επίσης σημαντικός ρόλος της στην πρόληψη παθολογικών καταστάσεων. 

Παράλληλα όλο και περισσότερο γίνεται φανερό ότι διαδραματίζει πολυσήμαντο ρόλο σε ψυχικές παθολογικές καταστάσεις (σε επίπεδο πρόληψης αλλά και θεραπείας) και αυτό λόγω του πολυδιάστατης επίδρασής της στον άνθρωπο. 

Η εξέλιξη των επιστημών (Φυσική, Κυματική, Βιολογία, Φυσιολογία κα) που θεμελιώνουν τη Φυσικοθεραπεία ως εξέχουσα και προτιμητέα αγωγή για θεραπεία, η τάση προς εξειδίκευση της ίδιας της Φυσικοθεραπείας αλλά και οι κοινωνικές εξελίξεις στον Δυτικό κόσμο καταδεικνύουν τον σπουδαίο ρόλο που θα έχει η Φυσικοθεραπεία στο παρόν και το μέλλον αλλά και τη σημαντικότατη υπηρεσία προς τον Άνθρωπο, που καλούνται να προσφέρουν οι σύγχρονοι πτυχιούχοι Φυσικοθεραπευτές.

Φυσικοθεραπεία ή Φυσιοθεραπεία;

Αναμφίβολα ο σωστός όρος, με τον οποίο μπορούμε να εννοήσουμε την εφαρμογή φυσικών μέσων για θεραπευτικούς σκοπούς είναι η Φυσικοθεραπεία. Ο όρος Φυσιοθεραπεία αποτελεί δανεισμό της αγγλικής λέξης Physiotherapy και δε μπορεί να εξισωθεί ούτε γλωσσολογικά ούτε εννοιολογικά με αυτόν της Φυσικοθεραπείας. 

Η Φυσιοθεραπεία εννοιολογικά παραπέμπει στην επιστήμη της Φυσιολογίας, η οποία έχει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της φυσικοθεραπευτικής αγωγής αλλά όχι μοναδικό. Αν θα θέλαμε κατ’ ανάγκη να βασίσουμε την τέχνη της εφαρμογής των φυσικών μέσων με θεραπευτικά αποτελέσματα σε κάποια επιστήμη, θα έπρεπε να επιλέξουμε το ευρύ φάσμα των Φυσικών Επιστημών, εννοιολογικά αλλά και επί της ουσίας.

Ιστορικά

Η εκμετάλλευση της ηλιακής ακτινοβολίας για θέρμανση, η παραμονή και το κολύμπι στη θάλασσα κατά τις καλοκαιρινές περιόδους, η προτίμηση θερμών ιαματικών λουτρών σε ειδικές φυσικές τοποθεσίες, αλλά και άλλες καταστάσεις όπως η περιοδική διάθεση για μάλλαξη και εντριβή, η απαλή δόνηση των μωρών από τις μητέρες και το αυθόρμητο άγγιγμα ή πίεση σε περιοχές που νοσούν ή πονούν, αποτελούν ενδείξεις για το ότι η Φυσικοθεραπεία είχε (και έχει) ενστικτώδη βάση. 

Η εξέλιξη, ωστόσο, αυτής της τέχνης της Φυσικοθεραπείας αφορά τη μεθοδολογία που ακολουθεί ο Φυσικοθεραπευτής και καθορίζεται και αλλάζει μέσα στα χρόνια και τις ιστορικές περιόδους από τις ανθρωπιστικές και φυσικές επιστήμες.